گردسوز قديمي مادر بزرگ

هنوزم بوي نفتي كه مادربزرگم درون چراغ گردسوز ميريخت در مشامم هست ،البته خود من نبود برق در روستاي ورك را ديده ام تاريكي مطلق شب و كمبود نفت كه مردم مجبور بودند شب ها زود بخوابند اما شب نشيني ها صفايي داشت. در آن زمان آنطور كه ذهنم ياري ميكند مرحوم قربانعلي پيشرويان يك دستگاه موتور برق داشت كه درون كوچه  و به مسجد محل برق داده بود تنها جايي كه تو محل برق داشت مسجد بود كلي از روشناييش بچه ها كيف ميكردند. گردسوز مادر بزرگم همدم درس پدر و مادرم و بررادر خواهراشون كه عمه و عمو خاله دايي هاي منن بوده و همينطور بقيه اهالي كه بايد تندي مشقاشونو مينوشتن زير گردسوز، بعضي وقت ها هم كه بچه ها شلوغ كاري ميكردند و شيشه گرسوز و ميشكشتند.و مصيبت بعدش شروع ميشد..... ادامه دارد